Paus Franciscus’ catechese over de betekenis van de Veertigdagentijd (5-3-2014)

KN140310a(audiëntie)
Vaticaanstad 5 maart 2014
WOORD VAN DE PAUS

Tijdens de algemene audiëntie van 5 maart op het Sint-Pietersplein sprak paus Franciscus over de betekenis van de Veertigdagentijd.

Vandaag, Aswoensdag, begint de reis van veertig dagen die ons naar het Paastriduum brengt, naar de gedachtenis van lijden, dood en verrijzenis van de Heer, hart en middelpunten van het mysterie van onze verlossing. De Veertigdagentijd bereidt ons voor op deze zo belangrijke tijd; daarom is het een ‘sterke’ tijd, een keerpunt dat in ieder van ons een veranderen kan bevorderen, een bekering. Wij allen hebben de behoefte ons te beteren, om ons ten goede te veranderen. De Veertigdagentijd helpt ons los te komen van onze vastgeroeste gewoontes en de luie verslaving aan het ons misleidende kwaad. In de Veertigdagentijd wendt de Kerk zich tot ons met twee belangrijke uitnodigingen: Een meer levendig bewust worden van het verlossende werk van Christus; en het beleven met grotere betrokkenheid van het eigen Doopsel.

Het bewustzijn van de wonderbaarlijke zaken die de Heer heeft bewerkt voor onze verlossing zette onze geest en ons hart aan tot een houding van dankbaarheid tegenover God, voor al wat Hij ons heeft gegeven, voor al wat Hij vervult voor zijn Volk en voor heel de mensheid. Voor onze ‘bekering’ is het uitgangspunt dat zij het dankbare antwoord is op het verbazingwekkende mysterie van de Gods liefde. Als wij deze liefde zien, die God voor ons heeft, voelen wij het verlangen om Hem naderbij te komen; dit is de bekering.

Het Doopsel met grote betrokkenheid beleven – de tweede uitnodiging – betekent ook ‘niet wennen aan de situaties van afbraak en ellende’ die we ontmoeten als we lopen door de straten van onze steden en landen. Er bestaat het risico om bepaalde gedragingen passief te accepteren en om niet meer geraakt te worden door de trieste werkelijkheden rondom ons. Wij gewennen ons aan geweld, als of het om vanzelfsprekend en alledaags nieuws handelt; wij gewennen ons aan broeders en zusters die op straat slapen, omdat zij geen dak hebben waaronder zij beschutting vinden. Wij gewennen ons aan vluchtelingen op zoek naar vrijheid en waardigheid, die niet worden opgevangen zoals het zou moeten. Wij zijn gewend te leven in een samenleving, die zich aanmatigt zonder God te kunnen leven, waarin ouders niet langer hun kinderen leren bidden noch een kruisteken leren maken. Ik vraag u: Weten uw kinderen hoe zij het kruisteken moeten maken? Denk er over na. Weten uw kleinkinderen hoe ze het kruisteken moeten maken? Hebt u hun dat bijgebracht? Denk er over na en antwoordt in uw hart. Weten ze hoe ze het Onze Vader moeten bidden? Weten ze hoe ze tot Onze Lieve Vrouw het Wees gegroet moeten bidden? Denk er over na en geef het antwoord aan uzelf. Het feit dat wij ons gewennen aan dergelijk onchristelijk gedrag werkt verslavend en drogeert het hart!

De Veertigdagentijd komt tot ons als een tijd die de Voorzienigheid ons stuurt om van koers te veranderen, om de vaardigheid terug te winnen, om te reageren tegenover de realiteit van het kwade dat ons steeds blijft uitdagen. De Veertigdagentijd moet gezien worden als tijd van bekering, van persoonlijke en gemeenschappelijke hernieuwing door het God naderbij komen en door het vol vertrouwen vasthouden aan het Evangelie. Op deze wijze kunnen we ook met nieuw ogen zien naar de broeders en hun noden. Daardoor is de Veertigdagentijd een gunstige tijd om zich te bekeren tot de liefde voor God en tot de liefde voor de naaste; een liefde die precies weet hoe de houding van onbaatzuchtigheid en barmhartigheid van de Heer tot voorbeeld genomen moet worden, want Hij werd arm om uwentwil, opdat gij rijk zoudt worden door zijn armoede (2 Kor 8,9). Door na te denken over de centrale mysteries van het geloof, het lijden, het kruis en de verrijzenis van Christus, kunnen we vaststellen dat het mateloze geschenk van de Verlossing een initiatief om niet is van Gods liefde.

Dank brengen aan God voor het mysterie van zijn gekruisigde liefde; authentiek geloof, bekering en een open hart voor de broeders: dat zijn de essentiële elementen voor het beleven van de Veertigdagentijd. Op deze weg willen wij aanroepen met bijzonder vertrouwen de bescherming en de hulp van de Maagd Maria: Moge zij, de eerste die in Christus geloofde, ons begeleiden in deze dagen van intens gebed en boete, opdat wij gezuiverd en hernieuwd in de geest, kunnen vieren het grote mysterie van het Pasen van haar Zoon.

Samenvatting en traductie Sef Adams

© copyright 2014 Sef Adams; het auteursrecht van deze samenvatting en traductie wordt ook ten aanzien van artikel 15 van de Auteurswet uitdrukkelijk voorbehouden!

Dit bericht is geplaatst in Sine fine. Bookmark de permalink.